Biała Fabryka.

Biała Fabryka to nazwa budynku Ludwika Geyera w Łodzi przy ul. Piotrkowskie 282.

 Jest to kompleks klasycznych budynków, jeden z najstarszych w Polsce zabytków przemysłowej architektury. Został zbudowany w latach 1835 - 1837. Biała Fabryka mieściła pierwszą w Łodzi mechaniczną przędzalnię i tkalnię.



W 1835 Ludwik Geyer był już na tyle silnym przedsiębiorcą, że przystąpił do budowy nowej, wielkiej przędzalni i tkalni mechanicznej.



W tym celu znów skorzystał z pomocy rządu. Uzyskał w Banku Polskim preferencyjną pożyczkę w wysokości 400 000 złotych.


Oprócz tego zaciągnął 175 769 złotych pożyczki kaucyjnej i 24 230 zł pożyczki z kasy miejskiej. Łącznie ze środkami własnymi pozwoliło to na uruchomienie w 1839 najnowocześniejszej fabryki na terenie Królestwa.




Geyer zakupił maszyny u najlepszego wówczas producenta, braci Cockerill w Belgii.
Wśród tych urządzeń była pierwsza w Łodzi maszyna parowa. Otwarta przędzalnia miała 7 584 wrzeciona i 180 warsztatów tkackich. Same budynki fabryki, rozłożone po obu stronach ulicy Piotrkowskiej, stanowią ciekawy przykład architektury przemysłowej.
Wzniesione zostały w stylu klasycznym i były wzorowane na budownictwie mieszkalnym.

Pierwszą maszyną parową w Królestwie Polskim  było urządzenie uruchomione w roku 1839 w Białej Fabryce. Uzyskana moc 60KM była przenoszona do urządzeń tkackich za pomocą systemu pasów transmisyjnych. Fabryka miała także pierwszy w Łodzi komin przemysłowy.
Obecnie w budynku znajduje się polskie Centralne Muzeum Włókiennictwa.                           źródło: Wikipedia